Ποιο κρασί θα έπινες αν σε άφηναν στο διαβάστηκε;

Αν το κρασί ήταν συναίσθημα, θα ήταν εκείνο το ζεστό, σχεδόν οικείο μουρμούρισμα που ακούς μέσα σου όταν βλέπεις τη λέξη “διαβάστηκε” χωρίς απάντηση.

Ναι, μιλάμε για εκείνη την ψηφιακή σιωπή που πονάει περισσότερο κι από χωρισμό. Το αφήνεις στο «διαβάστηκε» κι αυτό σε αφήνει με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι και την καρδιά σου κάπως πιο βαριά απ’ ό,τι το ποτήρι σου.

Αλλά ποιο κρασί πίνεις όταν ο άλλος δεν έχει την ευγένεια ούτε ένα “οκ” να σου γράψει; Ποιο ταιριάζει με την απογοήτευση, τον θυμό, την ειρωνεία, την παραίτηση ή το ανεπαίσθητο δάκρυ που κρύβεις πίσω από το “δεν με νοιάζει”;

Γιατί ας το παραδεχτούμε: μας νοιάζει. Και κάπως πρέπει να το ξεπεράσουμε.

1. Ξινόμαυρο: Για εκείνα τα «γιατί» που δεν θα απαντηθούν ποτέ

Όταν σε αφήνουν στο διαβάστηκε, το μυαλό σου γεμίζει ερωτήματα. Ξινά, βαριά, ανεξήγητα. Κάπως έτσι είναι και το Ξινόμαυρο δεν το πίνεις εύκολα, αλλά όταν το κάνεις, σε κάνει να νιώσεις βαθιά. Με έντονα ταννικά στοιχεία, γήινες νότες και μια μελαγχολία που θυμίζει μήνυμα στις 03:17 π.μ. που δεν θα στείλεις ποτέ.

Είναι το κρασί της εσωτερικής ενδοσκόπησης. Το πίνεις σιγά, κοιτάς το ταβάνι και σκέφτεσαι: «Τι στο καλό έγινε;»

2. Ροζέ ημίξηρο: Για εκείνη την ειρωνική ανεμελιά που προσποιείσαι

Εντάξει, θέλεις να δείξεις πως δεν σε πείραξε. Πως έχεις move on, έχεις σχέδια, ταξίδια, φίλους, όνειρα. Και κρατάς στο χέρι σου ένα ροζέ ίσως Αγιωργίτικο ή Syrah με χρώμα τόσο κομψό όσο και το fake χαμόγελο στο story σου. Γλυκόπικρο, σαν την αίσθηση να βλέπεις τον άλλον online, αλλά να μη σου απαντά. Είναι το κρασί που λες «είμαι καλά» και το εννοείς κατά το ήμισυ.

3. Sauvignon Blanc: Για τις φίλες που σε παίρνουν τηλέφωνο και λένε "πάμε τώρα για ποτό"

Η άρνηση έχει κι αυτή το κρασί της. Κρύο, τραγανό, φρουτώδες, αναζωογονητικό. Το Sauvignon Blanc είναι η τέλεια συνοδεία στο girls' night out που οργανώθηκε στα ξαφνικά, για να ξεχαστεί ο «τυπάκος» που απλώς διάβασε και εξαφανίστηκε.

Έχει νότες εσπεριδοειδών και φρεσκάδας, σαν τις φίλες σου που μπαίνουν στο αμάξι με φωνές και lip gloss και λένε “εμείς είμαστε οι καλύτερες, τι να τον κάνεις αυτόν”.

4. Λιαστό κρασί: Για όταν θέλεις να κλάψεις με στυλ

Είσαι μόνη, έχει βραδιάσει, και στο playlist παίζει Μαρίζα Ρίζου ή Lana Del Rey. Ένα λιαστό κρασί από Σαντορίνη ή Λήμνο πυκνό, γλυκό, σαν παλιά μηνύματα που ξαναδιαβάζεις σε γεμίζει εκείνη την παράδοξη παρηγοριά του να νιώθεις. Το αφήνεις να κυλήσει αργά, μαζί με ένα δάκρυ που “τυχαία” ξέφυγε. Γιατί είναι εντάξει να σε πονάει. Το κρασί καταλαβαίνει.

5. Αφρώδες ροζέ: Για το “δεν θα με ρίξεις εσύ εμένα” vibe

Ήρθε η στιγμή να ανασάνεις και να πεις «Next!». Με ένα prosecco ή ένα ελληνικό αφρώδες ροζέ (Ντεμπίνα ή Μοσχοφίλερο), κάνεις πρόποση στον καθρέφτη και σηκώνεις το ποτήρι στη νέα εκδοχή του εαυτού σου. Εκείνη που δεν περιμένει απαντήσεις, αλλά δημιουργεί τις δικές της. Οι φυσαλίδες τσιμπούν τη γλώσσα, όπως η αλήθεια και είναι αναζωογονητικές. Αν κάποιος δεν απαντήσει, άλλος θα απαντήσει. Και θα είναι καλύτερος.

Η αλήθεια είναι πως, στο τέλος, το μήνυμα που δεν ήρθε μπορεί να σε πονέσει, αλλά το κρασί δεν σε προδίδει. Είναι εκεί, κάθε φορά, να σε ακούσει, να σε συνοδεύσει, να σου θυμίσει ότι δεν είσαι μόνη.

Και ποιος ξέρει; Ίσως το επόμενο «διαβάστηκε» να είναι δικό σου.