Το κρασί στα κόμικς: Όταν οι γεύσεις γίνονται ιστορίες σε καρέ

Το κρασί εδώ και αιώνες συνδέεται με τον πολιτισμό, την τέχνη και τη φιλοσοφία. Από την αρχαία Ελλάδα και τον Διόνυσο, μέχρι τα σύγχρονα οινοποιεία και τις παγκόσμιες οινικές τάσεις, παραμένει μια διαρκής πηγή έμπνευσης. Εκεί που ίσως δεν θα περίμενε κανείς να το συναντήσει, είναι στον κόσμο των κόμικς.

Ωστόσο, οι εικονογραφημένες ιστορίες έχουν αγκαλιάσει το κρασί με τρόπους που φανερώνουν πόσο πολυδιάστατο είναι: άλλοτε ως στοιχείο κουλτούρας, άλλοτε ως αφορμή για χιούμορ, και άλλοτε ως ολόκληρη αφηγηματική κεντρική ιδέα.

Το μάνγκα που έκανε το κρασί μόδα

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το ιαπωνικό μάνγκα Les Gouttes de Dieu («Τα Δάκρυα του Θεού»).

Δημιουργημένο από τους Tadashi Agi και Shū Okimoto, αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών που ανταγωνίζονται για να κληρονομήσουν τη συλλογή κρασιών του πατέρα τους.

Για να το πετύχουν, πρέπει να αναγνωρίσουν δεκατρία «ιερά» κρασιά, μέσα από γευσιγνωσίες και περιγραφές που έχουν μείνει στην ιστορία του μάνγκα.

Η επιρροή του έργου ήταν τόσο ισχυρή, ώστε στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα εκτοξεύτηκαν οι πωλήσεις συγκεκριμένων ετικετών που εμφανίζονταν στις σελίδες του.

Το Les Gouttes de Dieu απέδειξε ότι το κρασί μπορεί να αποτελέσει πυρήνα μιας μαζικής αφήγησης, προσβάσιμης σε κοινά που διαφορετικά ίσως να μην το προσέγγιζαν ποτέ.

Ο Βάκχος σε graphic novel

Στον δυτικό κόσμο, ο Eddie Campbell δημιούργησε τη σειρά Bacchus, ένα graphic novel που φαντάζεται τον θεό του κρασιού να περιπλανιέται στη σύγχρονη εποχή.

Ο Campbell, με χαρακτηριστικό βρετανικό χιούμορ, μετατρέπει τον Διόνυσο σε έναν κουρασμένο αλλά πάντα διεισδυτικό παρατηρητή της ανθρώπινης φύσης.

Το κρασί εδώ δεν είναι μόνο ποτό, αλλά σύμβολο: της ελευθερίας, της χαράς, αλλά και της παρακμής. Μέσα από τα καρέ, βλέπουμε πώς το κρασί κουβαλάει νοήματα που ξεπερνούν το ποτήρι.

Κόμικς για γευσιγνώστες και λάτρεις

Πέρα από τα διάσημα έργα, υπάρχουν δεκάδες γαλλικά bandes dessinées που τοποθετούν τον αμπελώνα και τον μικρό παραγωγό στο επίκεντρο. Ιστορίες όπου οινοποιοί παλεύουν με τη φύση, την αγορά, αλλά και με την ίδια την κληρονομιά του κρασιού.

Εκεί, το κόμικ λειτουργεί σαν παράθυρο στον κόσμο της αμπελουργίας, προσφέροντας μια πιο οικεία, ανθρώπινη ματιά στο κρασί. Σε άλλες περιπτώσεις, χιουμοριστικά strips χρησιμοποιούν το κρασί ως στοιχείο καθημερινότητας, άλλοτε ειρωνευόμενα το λεγόμενο «wine mom culture» κι άλλοτε απλώς δείχνοντας ένα ποτήρι στο τέλος μιας κουραστικής μέρας.

Όταν η γεύση αποτυπώνεται σε εικόνες

Το ιδιαίτερο με το κρασί στα κόμικς είναι ότι οι δημιουργοί καλούνται να μεταφέρουν κάτι άυλο το άρωμα, τη γεύση, την αίσθηση μέσα από εικόνες.

Στο Les Gouttes de Dieu, για παράδειγμα, μια γουλιά από κόκκινο κρασί μπορεί να απεικονιστεί ως σκηνή σε έναν αμπελώνα την αυγή ή ως πτήση μέσα σε σύννεφα κερασιών. Αυτή η οπτικοποίηση της γευσιγνωσίας δείχνει τη δύναμη των κόμικς να αποδίδουν συναισθήματα και αισθήσεις με τρόπο που ακόμη και οι λέξεις δυσκολεύονται.

Το κρασί ως αφήγηση

Σε κάθε περίπτωση, το κρασί στα κόμικς είναι κάτι παραπάνω από απλό αντικείμενο. Είναι αφήγηση. Ένας χαρακτήρας που κρατά ένα ποτήρι κρασί μπορεί να δηλώνει πολυτέλεια, εσωστρέφεια, πάθος ή ακόμα και μοναξιά. Ένα κελάρι μπορεί να λειτουργεί ως σκηνικό μυστηρίου ή τόπος αποκάλυψης μυστικών. Και σε ορισμένα κόμικς, όπως τα μάνγκα για οινογνωσία, το ίδιο το κρασί γίνεται ο πρωταγωνιστής.

Ένα καρέ, μια ιστορία

Το κρασί και τα κόμικς μοιράζονται κάτι κοινό: και τα δύο αφηγούνται ιστορίες. Το πρώτο μέσα από το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση, το δεύτερο μέσα από εικόνες και καρέ. Όταν συναντιούνται, δημιουργούν μια μοναδική εμπειρία, όπου η γευσιγνωσία γίνεται εικονογράφηση και η εικονογράφηση γίνεται μια νέα μορφή οινογνωσίας. Ίσως τελικά, κάθε μπουκάλι κρασί να είναι σαν ένα κόμικ: ανοίγεις την πρώτη σελίδα, και βυθίζεσαι σε έναν κόσμο γεμάτο εκπλήξεις, χαρακτήρες και συναισθήματα.